Night of the Scorpion I remember the night my mother was stung by a scorpion. Ten hours of steady rain had driven him to crawl beneath a sack of rice. Parting with his poison - flash of diabolic tail in the dark room - he risked the rain again. The peasants came like swarms of flies and buzzed the name of God a hundred times to paralyse the Evil One. With candles and with lanterns throwing giant scorpion shadows on the mud-baked walls they searched for him: he was not found. They clicked their tongues. With every movement that the scorpion made his poison moved in Mother's blood, they said. May he sit still, they said May the sins of your previous birth be burned away tonight, they said. May your suffering decrease the misfortunes of your next birth, they said. May the sum of all evil balanced in this unreal world against the sum of good become diminished by your pain. May the poison purify your flesh of desire, and your spirit of ambition, they said, and they sat around on the floor with my mother in the centre, the peace of understanding on each face. More candles, more lanterns, more neighbours, more insects, and the endless rain. My mother twisted through and through, groaning on a mat. My father, sceptic, rationalist, trying every curse and blessing, powder, mixture, herb and hybrid. He even poured a little paraffin upon the bitten toe and put a match to it. I watched the flame feeding on my mother. I watched the holy man perform his rites to tame the poison with an incantation. After twenty hours it lost its sting. My mother only said Thank God the scorpion picked on me And spared my children.
Night of the Scorpion / Nissim Ezquiel La noche del Escorpión Traducción al español por Kavita Ezekiel Mendonca y Jaya Choudhury Recuerdo la noche en que mi madre fue picada por un escorpión. Diez horas de lluvia incesante lo había llevado arrastrándose bajo de un saco de arroz. Al dejar su veneno-----el fogonazo de la cola diabólica en el cuarto oscuro se arriesgó a la lluvia otra vez. Los campesinos llegaron como los hervideros de las moscas. Y salmodiaron el nombre de Dios mil veces Con motivo de paralizar el maligno. Lo buscaron con las velas Y linternas lanzando las sombras gigantescas del escorpión sobre la pared al horno del barro; no fue encontrado Ellos chasquearon sus lenguas. Con su cada movimiento el escorpión hizo que el veneno se movió en la sangre de su madre, dijeron. Que se quede quieto, dijeron. Que los pecados de tu nacimiento anterior se ardan bien ésta noche, dijeron. Que tu sufrimiento disminuya los infortunios de tu próximo nacimiento, dijeron. Que la suma de todos los males equilibrado en este mundo irreal contra la suma del bien se disminuya por tu pena. Que el veneno la purifique a tu carne del deseo y tu espíritu de la ambición, dijeron, y se sentaron alrededor de su madre poniéndola en el centro, la paz de la comprensión en cada rostro. Más velas, más linternas, más vecinos, más insectos, y la lluvia incesante. Mi madre se retorció de cabo a rabo, gimiendo sobre la estera. Mi padre, escéptico, racionalista, Tratando de cada maldición y bendición, mezcla, hierba, polvo y híbrido. Incluso vertió un poco de parafina Sobre el dedo mordido y la puso fósforo. Vi que la llama se alimentaba de mi madre Vi el hombre santo realizaba sus ritos para domar el veneno con un conjuro. Luego, después de veinte horas perdió su picadura. Mi madre dijo sólo: Gracias a Dios que el escorpión me picó Y perdonó a mis hijos.
रात्र विंचूची कवी: निस्सीम एझेकीएल मला ती रात्र आठवते जेव्हा आईला विंचू चावला. दहा तास सातत्याने पाउस पडल्यामुळे तो घरात शिरला, रेंगाळून लपला तांदळाच्या पोत्याखाली अंधाऱ्या खोलीत झटकन् झाडली सैतानी शेपूट आणि विष सोडून त्याने पुन्हा पावसाचा धोका पत्करला. माश्यांच्या थव्यासारखे गावकरी आले पळत आणि देवाच्या नावाची गजर दुष्ट नि:सत्वासाठी शंभर वेळा केली. दिवे आणि कंदीलं हाती घेऊन चिखलाने गिलावलेल्या भिंतींवर विशाल विंचू आकाराच्या सावल्या टाकत गावकर्यांनी लावला शोध, पण विंचू सापडेना. सर्वांनी मान हलवली. म्हणे, विंचवाने केलेल्या एक एक हालचालीने विष आईच्या रक्तात विरगळत असावं. अशी प्रार्थना केली: विंचू शांत बसू दे म्हणे, पूर्वजन्माच्या पापं आज रात्रीच जाळून राख होवो म्हणे, तुमचे आजचे दुःख पुढच्या जन्माचे दुर्दैव कमी करो म्हणे, ह्या मायावी जगाचे अखंड दुष्टाचार जे चांगल्या कृत्यांशी समतोल पावतात तुमच्या वेदनेने कमी होवो. हे विष तुमच्या शरीरातून इच्छा व महत्वकांक्षा काडून शुद्धी देवो, असं ते म्हणाले, आणि आईला मधे ठेवुन बसले फरशीवर एकेकाच्या चेहऱ्यावर समजूतपण्याची शांतता. आणखीन दिवे, आणखीन कंदीलं, आणखीन शेजारी, आणखीन कीटकं आणि न थांबणारा पाऊस. आई माझी वळवळत राहिली, एका चटईवर रात्रभर कण्हत राहिली. माझे बाबा, मुळात संशयवादी, तर्कशुद्ध, तरीपण आजमावला प्रत्येक शाप, प्रत्येक कृपाप्रसाद, प्रत्येक भस्म, मिश्रण, वनस्पती आणि मिश्रजाती. थोडसं पॅराफिन देखील ओतलं चावलेल्या पायाच्या बोटावर आणि त्याला पेटवलं. ज्वाला आईला खाऊ लागली, ते मी पाहिलय. तांत्रिकाने मन्त्रजाप करून विषाचा वश केला, ते मी पाहिलय. वीस तासांनंतर विषाची शक्ती नाहीशी झाली. आई फक्त एकच म्हणाली बरं झालं देवा, विंचूने मला निवडलं माझ्या मुलांना नाही. मराठी अनुवाद: मुस्तन्सीर दळवी, 2021ट
Night of the Scorpion I remember the night my mother was stung by a scorpion. Ten hours of steady rain had driven him to crawl beneath a sack of rice. Parting with his poison - flash of diabolic tail in the dark room - he risked the rain again. The peasants came like swarms of flies and buzzed the name of God a hundred times to paralyse the Evil One. With candles and with lanterns throwing giant scorpion shadows on the mud-baked walls they searched for him: he was not found. They clicked their tongues. With every movement that the scorpion made his poison moved in Mother's blood, they said. May he sit still, they said May the sins of your previous birth be burned away tonight, they said. May your suffering decrease the misfortunes of your next birth, they said. May the sum of all evil balanced in this unreal world against the sum of good become diminished by your pain. May the poison purify your flesh of desire, and your spirit of ambition, they said, and they sat around on the floor with my mother in the centre, the peace of understanding on each face. More candles, more lanterns, more neighbours, more insects, and the endless rain. My mother twisted through and through, groaning on a mat. My father, sceptic, rationalist, trying every curse and blessing, powder, mixture, herb and hybrid. He even poured a little paraffin upon the bitten toe and put a match to it. I watched the flame feeding on my mother. I watched the holy man perform his rites to tame the poison with an incantation. After twenty hours it lost its sting. My mother only said Thank God the scorpion picked on me And spared my children.
Poet, Lover, Birdwatcher Nissim Ezekiel To force the pace and never to be still Is not the way of those who study birds Or women. The best poets wait for words. The hunt is not an exercise of will But patient love relaxing on a hill To note the movement of a timid wing; Until the one who knows that she is loved No longer waits but risks surrendering - In this the poet finds his moral proved, Who never spoke before his spirit moved. The slow movement seems, somehow, to say much more. To watch the rarer birds, you have to go Along deserted lanes and where the rivers flow In silence near the source, or by a shore Remote and thorny like the heart's dark floor. And there the women slowly turn around, Not only flesh and bone but myths of light With darkness at the core, and sense is found By poets lost in crooked, restless flight, The deaf can hear, the blind recover sight.
Poeta, Amante, ornitólogo
Nissim Ezekiel
Traducido en Español por Kavita Ezekiel Mendonca y Jaya Chaudhury
Obligar al ritmo y para no estar parado nunca
No es la manera de estudiar de la gente quien estudia a los pájaros
O a las mujeres. Los mejores poetas esperan para las palabras.
La búsqueda no es un ejercicio de voluntad
Sino un amor paciente relajando sobre una colina
Para notar el movimiento de una ala tímida;
Hasta que la una quien sabe que es querida
Ya no espera más y corre el riesgo de rendirse-
Y en esto el poeta se encuentra con su moral probada-
Quien nunca habló antes de que su espíritu se conmovió.
El movimiento lento parece, por algún modo, es para decir mucho más.
Para ver los pájaros más raros, tienes que ir
Por los caminos abandonados y donde fluyen los ríos
En silencio cerca de la fuente, o por la orilla
Remota y espinosa como el suelo oscuro del corazón.
Y ahí las mujeres se vuelven lentamente,
No solo la carne y el hueso, pero los mitos de la luz
Con la oscuridad en el núcleo, y se encuentra con el sentido
Por los poetas perdidos en la huida inquieta, y torcida,
El sordo puede oír, el ciego recupera su vista.
Poet, Lover, Birdwatcher Nissim Ezekiel To force the pace and never to be still Is not the way of those who study birds Or women. The best poets wait for words. The hunt is not an exercise of will But patient love relaxing on a hill To note the movement of a timid wing; Until the one who knows that she is loved No longer waits but risks surrendering - In this the poet finds his moral proved, Who never spoke before his spirit moved. The slow movement seems, somehow, to say much more. To watch the rarer birds, you have to go Along deserted lanes and where the rivers flow In silence near the source, or by a shore Remote and thorny like the heart's dark floor. And there the women slowly turn around, Not only flesh and bone but myths of light With darkness at the core, and sense is found By poets lost in crooked, restless flight, The deaf can hear, the blind recover sight.
कवि, प्रेमी, पक्षी प्रेक्षक (Translated by Aparna Jha) हर घड़ी गतिशील रहने को आतुर स्थिरता से परे ये वो नहीं जो पंछियों का अध्ययन या स्त्रियों का ध्यान धरें श्रेष्ठ कवि धीर धरे शब्द आगमन की प्रतीक्षा करते। इस तलाश के पथ पर दृढ इच्छा नहीं अपितु पर्वत पर पंछियों के नाज़ुक़ पंखों के स्पंदन को निहारने के लिए; धैर्ययुक्त स्नेहिल भाव उस अन्वेषक में चाहिए प्रणय निवेदन के विकल भाव को प्रेयसी के कोमल मन में अंकुरित होने के धैर्यपूर्वक प्रतिक्षारत; प्रिय के यत्न आशातीत फलीभूत होते हैं अंतत; कर देती खुद को समर्पित धीर प्यार के समक्ष; चिर धीर प्रेम के प्रत्युत्तर के प्रयत्न में मग्न मन सतत् कुछ इसी तरह कवि को भी रहना पड़ता प्रयासरत उन सुंदर छंदों के आगमन हेतु निरंतर इससे कवि मन नैतिक सम्बल पाता जो कार्य कह कर नहीं सका वह कर, वह उसका धीरज परिणत करवाता मंथर गति, जितना धीमा उतना प्रभावी दुर्लभ पक्षियों के दृश्यावलोकन, हेतु जाना होगा निर्जन गलियों के तिरे-तिरे किसी नदी के खामोश किनारे या किसी दूरस्थ, कंटीले तट पर दिल के किसी अंधेरी कोने के सम और तभी वे स्त्रियाँ पिघलती हैं, न केवल भौतिक शरीर, उसके सुख अपितु अँधेरे की गहरायी से रौशनी के मिथक तक, मूल के अंतरभाग के तम तक उसी तरह धीर कवि को कविता के भावनाओं का बोध हो पाता तब कला के कालजयी अंश ऐसे रचे जाते जिसे बधिर भी श्रवण करते, और नेत्र विहीन भी दृष्टि पा जाता
Mangoes Nissim Ezekiel I have not come to Edinburgh To remember Bombay mangoes, but I remember them. even as I look at the monument to Sir Walter Scott, or stroll along In the Hermitage of Braid. Perhaps it is not the mangoes that my eyes and tongue long for, but Bombay as the fruit on which I’ve lived, winning and losing my little life.
Los Mangos
Nissim Ezekiel
Traducido al español por Kavita Ezquiel Mendonca y Jaya Choudhury
No he venido a Edinburgh
para recordar los mangos de Bombay,
pero los recuerdo.
Mientras miro
al monumento de Sir Walter Scott,
o dar un paseo
por el ‘Hermitage of Braid’.
Quizás no son los mangos
para cuales mis ojos y mi lengua se esperan,
como la fruta con que he vivido,
mientras triunfando perdiendo
la vida pequeña mía,
Squirrel Nissim Ezekiel An agile flick of grey and brown And he is gone. like a thought, To sport with leaves and sun, Indifferent to the bait. Fearing fingers of the watching child. But he must come, Fluent shape of him, to be caressed--- As though he should be By definition of the mind--- As to a home At any cost Bound.
La ardilla
Nissim Ezekiel
Traducido en español por Kavita Ezekiel Mendonca y Jaya Choudhury
Un ágil movimiento de gris y marrón
Y se ha desaparecido. como un pensamiento,Para divertirse con las hojas y el sol,
Indiferente al cebo.
Los dedos temerosos de niño vigilante.
Pero él debe venir
La figura fluida de él, hay que ser acariciado---
Como si debería ser
Por definición de la mente---Como hasta el hogar
A todo costo
Ligado.
After Rain Nissim Ezekiel I want to know if, after rain, The air is purer, sweeter. If the road in wetness speaks A different language, as in winter When it moved the creaking mud Beneath my feet made The silence purer, sweeter. And so I went, as the weather cleared, Walking on the wet road, to know If the scene had taken on a novel glow, Lamplight, moonlight, dripping branches, wet road Purr, sweeter, And now I know, It is just so.
Después de la lluvia
Nissim Ezekiel
Traducido por Kavita Ezekiel Mendonca y Jaya Choudhury
Quiero saber si después de la lluvia,
El aire se vuelve más puro, más dulce.
Si el camino mojado se habla
Un idioma diferente, como en invierno
Cuando se movió el lodo crujiente
Bajo de mis pies
Hizo el silencio más puro, más dulce.
Y así yo fui caminando en el camino mojado,
A medida que el tiempo se despejó, para saber
Si el paisaje hubiera tomado el resplandor novedoso,
La luz de la lámpara, la luz de la luna, las ramas goteando, y el camino mojado
Susurrando, y dulcísimo. Y ahora lo sé,
Es mismamente así.
Sparrows Nissim Ezekiel You may not doubt their single aim, Which is to fly and then to mate, Aroused to build with twig and leaf, A nest sufficient for the need----- Open, warm, and planned to give A truly bird’s -eye view of things. Collected Poems (1952-1988) OUP Page 103
Los Gorriones Nissim Ezekiel Traducido por Jaya Choudhury y Kavita Ezekiel Mendonca Tú no dudes de su único objetivo que es volar y luego aparearse, Se suscita para construir con la ramita y hoja, Un nido es suficiente para la necesidad… Abierto, cálido y está previsto tener una vista panorámica de las cosas de verás .